Մինչդեռ ներսի թուրքը երկիրն էր քնացրել

Արցախյան պատերազմի երկրորդ օրն էր, որ կամավորագրվելու հարցով դիմեցի զինկոմիսարիատ։ Դռան մոտից ճանապարհեցին․ «Հորեղբայր, խնդիր չունենք, ձեր պատրաստակամության համար էլ շնորհակալ ենք, բայց թե կռվելու ձեր տարիքը վաղուց անցած բան է»։

Տարիքս աչքս կոխելու համար մի քիչ նեղվեցի, բայց թե քչից-շատից խաղաղված եկա տուն։ Մտածեցի․ «Որ կարիքս չկա, ուրեմն ամեն ինչ լավ է»։

Երկրորդ անգամ զիկոմիսարիատի դռներում հայտնվեցի, երբ բոլորիս այնպե՜ս վարպետորեն մոլորության մատնող պաշտոնական լրատվության մեջ անորոշության մի երկու-երեք օրվա հատված եղավ․ ոնց որ թե հոկտեմբերի 17-20-ի արանքում էր։ Նորից հետ տվեցին։ Այս անգամ ստատուսս բարձրացել, հորեղբորից պապիկի էր վերածվել։ Համարյա Թումանյանի ասածի պես պատասխանեցին․ «Դու գնա, պապի, դու հանգիստ քնի․․․»

Պապին ի՞նչ իմանար, որ միայն իրե՛ն չէին քնացնում։ Պապին հանգիստ մոլորության մեջ լսում էր զինկոմիսարիատների կողմից պավեստկեք ստացած ու այդպես էլ հերթի մեջ մնացածների մասին պատմություններն ու մտածում, որ ամեն ինչ դեպի լավն է գնում, ո՞նց կարող է Արցախը ծնկի գա, ո՞նց կարող է հայը երկրի սիրտ տանող բերդի բանալին տա, մինչդեռ ներսի թուրքը երկիրն էր քնացրել՝ դնելով դավադրության վերջին շտրիխները․․․

Մարտին ՀՈՒՐԽԱՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Երկար կյանք Հայոց Հայրապետին
• Լևոն Լաճիկյան՝ շնորհալի գծանկարիչ, նուրբ էսթետ, տաղանդավոր լրագրող
• Կյանքդ դալար, բժիշկ
• Շատ վտանգավոր միտում
• Խարխուլ մակույկով ծովին հանձնվածը
• Նենգադավների վերջի սկիզբը
• Համաշխարհային գրականության Կոմանդանտեն
• «Զորավորի» խնկարկումով
• Խոստումնալից հեռանկարով հաջողված հետահայաց
• Սա համազգային խայտառակություն է
• Ոսկե երակը հայկազյան ցեղի
• Դուք ասում եք՝ մոռանանք Եղեռնը
• Իր հոգու կապույտը փնտրող աղջնակը
• Ցավի իններորդ տարին
• Անտերություն
• ԵՐԱՆԻ ՆՐԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ՕՐՀՆՅԱԼ ԵՆ ԻՐԵՆՑ ԷՈՒԹՅԱՄԲ ՈՒ ԳՈՐԾՈՎ
• Փող չկա, Ծիգրանիկ կա
• Հոգին խաղաղեցնող գույներ
• Արաբական շարքից -3
• Արաբական շարքից -2

Մեկնաբանություններ